Cultuurshock

Hoi Belgie,

Goede vlucht gehad met Martinair, wel enorm krap zitten en een uurtje vertraging ondanks overmatig aantal kilo's handbagage maar het lekkere eten en het mooie uitzicht maakte dit alles goed! Eenmaal aangekomem dacht ik dat de motoren zo'n warmte afgaven maar neen het was gewoon de teperatuur in Suriname, werkelijk geschift;het is een vreemde warmte hier,ik kan het niet beschrijven,voor je het goed en wel beseft sta je volledig onder het zweet dus dat wordt nog serieus wennen.Toen ik eindelijk door de duane was werden we allen verwelkomt door een groep zingende en dansende Surinamers en dit omdat het de eerste lijndienstvlucht was naar Suriname met Martinair. De luide muziek en gejoel gaf me echt een supergevoel zodat ik mijn rugpijn gewoon vergat. Daar wachtten de directeur van het internaat,de Nederlander en z'n vrouw me op, we maakten kennis en reden ongeveer een uurtje door enkele dorpjes om vervolgens aan te komen aan mijn woning te Munder. De contactpersoon van het huis was meer dan een uur te laat dus wij dan maar een biertje gedronken bij de Chinees. Zo leerde ik al snel de mentaliteit van de Surinamers kennen, namelijk het altijd en overal te laat komen!Na enige tijd bekeken we mijn woonplaats,bleek ok te zijn maar de hydrofoor was stuk en zonder douche zie ik het toch niet echt zitten! Het huis was nogal vuil achtergelaten en bovendien was ik er helemaal alleen. Dit wist ik wel vooraf maar je beseft pas hoe zwaar de eenzaamheid is eens je hier bent,maar goed het is alweer een lesje die ik hier heb geleerd. Al huilend en met schrik voor inbrekers ben ik gelukkig snel in slaap gevallen. Op naar een volgende dag dan maar!