Brownsberg

Omdat de barbecue bij Catrien en Gerdien de vorige keer zo’n meevaller was hebben we alweer eentje gehouden. Manuel, Fre, Ritchie en ik kwamen als laatste aan; we aten lekker, dronken van die heerlijke rum en kletsen wat, het was best wel gezellig vond ik. Nadien zijn we met z’n allen naar Millenium geweest want zoals elke woensdagavond is daar een feestje.
De muziek was over het algemeen wel goed, we hebben veel gedanst en rond een uur of dire zijn we moe maar voldaan naar huis gekeerd.

Donderdagavond was er in een ander internaat in de stad een sportuitreiking waar we met ons internaat heen gingen. De afgelopen maanden zijn er zowel voor de jongens als voor de meisjes heel wat sportactiviteiten georganiseerd, hier ter plaatste of elders. Het ging voornamelijk om atletiek-, zwem-, basket-, voetbal en volleybalwedstrijden. De hele zaal zat vol met jongeren vanuit zeven verschillende internaten en vooraan werden de scores medegedeeld door een directeur. Iedereen was erg opgefokt en telkens als iemand van je eigen internaat naar voren mocht om een medaille te ontvangen, dan joelde iedereen, werd er muziek gespeeld en uiteraard begonnen ze dan allemaal te dansen; ik vond het echt leuk om te zien hoe iedereen uit z’n dak ging! Na alle scores bekend te maken bleek dat Christoforusinternaat met veel voorsprong de allermeeste medailles had; je had die mannen moeten zien, ze waren zo ontzettend blij dat ze waren uitgeroepen tot het sportiefste internaat en gelijk hadden ze, zo trots was ik op hen! Nadien hebben enkele mensen een dansje gedaan op het podium en natuurlijk hebben onze drie gasten ook weer eens een liedje gezongen; je hoorde de meisjes allemaal gillen, echt grappig was het! Daarna kregen we nog iets lekkers te eten en te drinken en toen zijn we naar het Pannekoekenhuisje gegaan want we gingen de laatste avond van ons Catrientje vieren met een lekker maal. Jammergenoeg waren we allemaal nogal een beetje brak van de vorige nacht maar toch vond ik het wel gezellig. Later zijn we nog een cocktailtje gaan drinken bij Zanzibar, wat zitten kletsen en dan met spijt in het hart afscheid genomen van m’n lief Catrientje, och wat ik zal ik m’n flexibel Hollandertje missenL

Vrijdag had ik een vrije dag want het was vrij weekend voor de jongeren. Ik heb lekker uitgeslapen, gaan lunchen en de stad ingetrokken. Ik heb een supermooie hangmat gekocht; echt mijn kleurtjes;-), daarna aan de waterkant gehangen en dan naar huis gespurt want rond een uur of acht waren we uitgenodigd op de bruiloft van onze Hindoestaanse huisbazin. Ik verlangde er echt wel naartoe want de vorige bruiloft was ook wel leuk maar deze keer viel het echt wel tegen. Het was eigenlijk gewoon een vrijgezellenavond zoals bij ons maar het was er gewoon saai; iedereen zat er maar; er was niet echt iets leuks te beleven. Na twee uurtjes zijn we dan maar weer naar huis gegaan en direct gaan slapen want de volgende morgen zouden we naar Brownsberg gaan; ik keek echt uit naar een stukje binnenland…

Ghellow everybody, hier ben ik weer na vier dagjes jungle time...

Omstreeks acht uur stonden we vermoeid klaar aan de Saramaccastraat om een busje te nemen naar Brownsweg. Het was echt een gekte van jewelste daar; iedereen spreekt je aan en zeurt of je geen taxi hoeft, echt megairritant en zeker 's morgens vroeg:-)
Aangekomen bij ons busje hebben we alles ingeladen, we moesten dus wachten tot het busje propvol zat vooraleer we konden vertrekken... omstreeks half elf zijn we dan eindelijk krap op elkaar in het busje vertrokken. De bauxietwegen waren erg hobbelig; het deed me een beetje denken aan de rit naar Wachabo. Na een dikke drie uur rijden kwamen we aan in Brownsweg waar alweer een busje op ons stond te wachten om via daar naar Brownsberg te gaan; mooi geregeld was het, we hoefden zelfs niet te wachten. De weg naar boven was echt superleuk; enorm hobbelig, hier en daar plassen en soms wel erg steil naar boven, best wel een beetje spannend. Drie kwartier later kwamen we aan aan ons hangmattenkamp, brachten een bezoekje aan de receptie en verkenden even de buurt want daar werden we volledig aan ons lot overgelaten, dat was wel een beetje jammer. Snel onze hangmatjes opgehangen, wat gechilled en de Mazaronitop bezocht; dat was een korte wandeling waar je uitkwam op een punt met een prachtig uitzicht. Even genoten van de vrije natuur en dan een heerlijk maal verorberd in het lokale restaurantje. 's Avonds biertje gedronken,een beetje gesjoelbakt en onze hangmat ingedoken. Zondag vertrokken we al vroeg naar de Leoval; die wandeling was het minst lastig van allemaal maar wel begaven we ons in een prachtig stukje natuur en da waterval was ook wel mooi. Na een lekker middagmaal en een kort dutje zijn we naar de Koemboeval gewandeld. Maandag was onze laatste wandeldag en die hebben we dan ook tenvolle benut; 's morgens deden we de Irene val; dit is best wel een zware tocht maar de waterval was werkelijk prachtig. Nadien zijn we nog naar de Wittie kreek geweest; dat was de langste wandeling dus we moesten goed doorstappen anders kwamen we niet voor de donker terug thuis... Ik was al redelijk moe van die ochtendwandeling maar heb dan toch al mijn moed bijeengeraapt om met de jongens mee te gaan. De tocht was heel erg mooi en we hebben veel apen kunnen zien hoog boven ons, ook supermooie kikkers en we hebben tevens twee slangen gezien. Eenmaal aangekomen aan de kreek hebben we even gezwommen, genoten van de omgeving en dan weer naar ons kamp gegaan; na anderhalf uur kon ik haast niet meer op mijn poten staan, zo moe was ik... Ik was zo blij toen we eindelijk aankwamen; lekker gegeten, flesje rum opengetrokken en nog tot de vroege uurtkes zitten kletsen met Manuel en de anderen. Ik ben heel erg terveden over onze vierdaagse trip; ik heb de mooiste natuur ooit gezien, veel leuke dieren gespot, leuke mensen ontmoet(de knappe gids:-))en dit allemaal in leuk gezelschap!
De volgende dag lekker uitgeslapen, alles ingepakt en met een busje terug naar Brownsweg. Daar een uurtje moeten wachten op een lift naar huis. Na twee uurtjes rijden zijn we doodmoe aangekomen in de stad, nog even de waterkant bezocht voor wat inkopen en dan huiswaarts gegaan, moe maar voldaan!