Hindoestaanse bruiloft
Door: Katrijntje
Blijf op de hoogte en volg katrijn
06 Januari 2007 | Suriname, Paramaribo
Na een zware kerstnacht in de Starzz zijn wij roomies naar het zwembad geweest om er wat bij te komen. Rond een uur of zes zijn we naar huis gekeerd want we moesten ons klaarmaken voor de Hindoestaanse bruiloft; de bruid was een kennis van de collega van Henriette en wij werden allemaal uitgenodigd; lief toch! Allemaal mooi opgemaakt en met de cadeautjes in de hand kwamen we een half uur later aan.
We zagen een grote ruimte die overdekt was, er was haast nog geen volk dus bleek dat we toch te vroeg waren. Overal stonden witte plasticken stoelen, een dj aan de zijkant, een podium vooraan en enkele banken en tafels om aan te eten. Het gaf een vreemde indruk, logisch ook; een bruiloft meemaken in Suriname en dan nog een Hindoestaanse; blijkt dat deze altijd heel speciaal zijn. Het is ook haast het enige volk hier die zich zo’n immense bruiloft kan permitteren want zij werken en beschikken dus over geld en nodigen dan ook heel veel mensen uit. We moesten ons aanmelden bij twee dames die noteerden met hoeveel personen we er waren, welke cadeau’s we meebrachten en wat de prijs ervan was; echt bizar toch, ik geloofde m’n oren haast niet… nadien telde de andere dame alle bedragen op en berekende zo hoeveel geld was binnengekomen en hoeveel was uitgegeven voor de bruiloft, zo wisten ze precies hoeveel winst of verlies ze hadden; echt grappig eigenlijk!
We waren met z’n zevenen en vielen als enige bakra’s echt wel op, één man gaf ons de hele tijd uitleg van wat er zich voordeed; best wel handig. De barmannen-en vrouwen kwamen de hele tijd langs met typische Hindoestaanse hapjes en soft dus we kwamen zeker niets te kort, was trouwens echt lekker. Na enige tijd hoorden we luid getrommel en iedereen ging naar de straatkant; bleek dat de bruidegom was aangekomen en die wordt uiteraard met muziek verwelkomt. Wij gingen kijken en zagen tot onze verbazing een ongelooflijk gewaad met een gigantische kroon met duizenden pareltjes, je kon de persoon zelf haast niet zien. Hij werd begeleid door enkele familieleden en de muzikanten naar de zaal. Daar nam hij plaats en elk familielid mocht naar hem toe gaan om een bepaald ritueel uit te voeren; echt bizar, ik begreep er niets van.
Daarna werden we uitgenodigd om te gaan eten; we zaten allemaal naast elkaar aan lange tafels en men kwam langs met bepaalde gerechtjes; heel erg lekker vond ik het, het was dan ook vegetarisch want Hindoestanen eten geen vlees. Wel beetje vreemd want iedereen at met de handen, er is geen bestek en in deze cultuur is het dan ook doodnormaal. Ze kwamen langs met een bekken met water en iedereen moest eerst z’n handen wassen vooraleer te eten. Daarna hebben we een heerlijk Hindoestaans gerecht verorberd, wel voelde ik me echt een varken omdat ik met mijn handen at maarja iedereen deed het dusja, ik moest me dan maar over dat idee
zetten…
Nadien de handjes mooi gewassen en terug gaan zitten voor de huwelijksbelofte. Intussen de bruid gezien en die was ook heel erg speciaal gekleed; mooie rode jurk met overal pareltjes op het gezicht en op haar handen. In het midden van de zaal bevond zich een soort kiosk waar een hele mooie figuur was gemaakt met gekleurd zand en daar rond zaten familieleden van de bruid. Familieleden van de bruidegom mochten er niet in want de bruiloft bevond zich dan ook in het ouderlijk huis van de bruid. Iedereen kon er op toezien hoe de bruiloft verliep, wel kon je niets horen, daarom ging ik erbij staan; niet dat ik iets begreep van dat taaltje maar toch zo kreeg ik toch een idee van die bepaalde handelingen en rituelen die ze uitvoerden. Het huwelijk duurde ongeveer twee uur dus we moesten wel enig geduld uitoefenen. Daarna werd er weer volop getrommeld en ging het gehuwd koppel met hun familieleden het huis binnen om daar nog enkele rituelen uit te voeren maar dit konden we niet zien. Toen ze weer buiten kwamen mocht iedereen het koppel feliciteren; ocharme die twee…Even later was het tijd voor de huwelijksdans; ze dansten twee nummers in het midden van de zaal en iedereen keek toe. Daarna brak het feest los en begonnen veel mensen te dansen op Hindoestaanse muziek. Wij bakra’s zaten braaf stil te kijken hoe zij dansten; echt een grappige stijl is het met die handjes! Ondertussen was het al half twee en Marg, Mo en ik wilden echt een beetje slapen vooraleer we naar Wachabo zouden gaan, mijn huisgenootjes zijn nog even naar de Starzz geweest om verder te feesten. Al bij al echt een leuke ervaring die bruiloft; blij dat ik zoiets uniek heb mogen meemaken! Onze huisbazin is ook Hindoestaanse en ze geeft volgende maand ook een bruiloft en we zijn allen uitgenodigd dus dat belooft weer dolle pret te zijn!
We zagen een grote ruimte die overdekt was, er was haast nog geen volk dus bleek dat we toch te vroeg waren. Overal stonden witte plasticken stoelen, een dj aan de zijkant, een podium vooraan en enkele banken en tafels om aan te eten. Het gaf een vreemde indruk, logisch ook; een bruiloft meemaken in Suriname en dan nog een Hindoestaanse; blijkt dat deze altijd heel speciaal zijn. Het is ook haast het enige volk hier die zich zo’n immense bruiloft kan permitteren want zij werken en beschikken dus over geld en nodigen dan ook heel veel mensen uit. We moesten ons aanmelden bij twee dames die noteerden met hoeveel personen we er waren, welke cadeau’s we meebrachten en wat de prijs ervan was; echt bizar toch, ik geloofde m’n oren haast niet… nadien telde de andere dame alle bedragen op en berekende zo hoeveel geld was binnengekomen en hoeveel was uitgegeven voor de bruiloft, zo wisten ze precies hoeveel winst of verlies ze hadden; echt grappig eigenlijk!
We waren met z’n zevenen en vielen als enige bakra’s echt wel op, één man gaf ons de hele tijd uitleg van wat er zich voordeed; best wel handig. De barmannen-en vrouwen kwamen de hele tijd langs met typische Hindoestaanse hapjes en soft dus we kwamen zeker niets te kort, was trouwens echt lekker. Na enige tijd hoorden we luid getrommel en iedereen ging naar de straatkant; bleek dat de bruidegom was aangekomen en die wordt uiteraard met muziek verwelkomt. Wij gingen kijken en zagen tot onze verbazing een ongelooflijk gewaad met een gigantische kroon met duizenden pareltjes, je kon de persoon zelf haast niet zien. Hij werd begeleid door enkele familieleden en de muzikanten naar de zaal. Daar nam hij plaats en elk familielid mocht naar hem toe gaan om een bepaald ritueel uit te voeren; echt bizar, ik begreep er niets van.
Daarna werden we uitgenodigd om te gaan eten; we zaten allemaal naast elkaar aan lange tafels en men kwam langs met bepaalde gerechtjes; heel erg lekker vond ik het, het was dan ook vegetarisch want Hindoestanen eten geen vlees. Wel beetje vreemd want iedereen at met de handen, er is geen bestek en in deze cultuur is het dan ook doodnormaal. Ze kwamen langs met een bekken met water en iedereen moest eerst z’n handen wassen vooraleer te eten. Daarna hebben we een heerlijk Hindoestaans gerecht verorberd, wel voelde ik me echt een varken omdat ik met mijn handen at maarja iedereen deed het dusja, ik moest me dan maar over dat idee
zetten…
Nadien de handjes mooi gewassen en terug gaan zitten voor de huwelijksbelofte. Intussen de bruid gezien en die was ook heel erg speciaal gekleed; mooie rode jurk met overal pareltjes op het gezicht en op haar handen. In het midden van de zaal bevond zich een soort kiosk waar een hele mooie figuur was gemaakt met gekleurd zand en daar rond zaten familieleden van de bruid. Familieleden van de bruidegom mochten er niet in want de bruiloft bevond zich dan ook in het ouderlijk huis van de bruid. Iedereen kon er op toezien hoe de bruiloft verliep, wel kon je niets horen, daarom ging ik erbij staan; niet dat ik iets begreep van dat taaltje maar toch zo kreeg ik toch een idee van die bepaalde handelingen en rituelen die ze uitvoerden. Het huwelijk duurde ongeveer twee uur dus we moesten wel enig geduld uitoefenen. Daarna werd er weer volop getrommeld en ging het gehuwd koppel met hun familieleden het huis binnen om daar nog enkele rituelen uit te voeren maar dit konden we niet zien. Toen ze weer buiten kwamen mocht iedereen het koppel feliciteren; ocharme die twee…Even later was het tijd voor de huwelijksdans; ze dansten twee nummers in het midden van de zaal en iedereen keek toe. Daarna brak het feest los en begonnen veel mensen te dansen op Hindoestaanse muziek. Wij bakra’s zaten braaf stil te kijken hoe zij dansten; echt een grappige stijl is het met die handjes! Ondertussen was het al half twee en Marg, Mo en ik wilden echt een beetje slapen vooraleer we naar Wachabo zouden gaan, mijn huisgenootjes zijn nog even naar de Starzz geweest om verder te feesten. Al bij al echt een leuke ervaring die bruiloft; blij dat ik zoiets uniek heb mogen meemaken! Onze huisbazin is ook Hindoestaanse en ze geeft volgende maand ook een bruiloft en we zijn allen uitgenodigd dus dat belooft weer dolle pret te zijn!
-
06 Januari 2007 - 23:12
Hannes:
leuk al die verslagjes
opnieuw.
t valt wel op dat je al hartstikke hollands begint te praten...
asjemenou seg
doei! -
07 Januari 2007 - 16:29
Mie'e:
Hey!
tis cool nog eens van je te horen!
Greetsssss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley